Tadeusz Mika: Oświadczenie w Sejmie RP w piątą rocznicę śmierci

5 sierpnia 2010 roku w związku z piątą rocznicą śmierci Tadeusza Miki, lipińskiego społecznika i samorządowca, w Sejmie RP pani poseł Barbara Bartuś wygłosiła oświadczenie upamiętniające tego zasłużonego dla naszej gminy człowieka. Poniżej publikujemy je w całości:

Tadeusz Mika /1953-2005/

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pamięć o ludziach bywa ulotna – im więcej lat upływa od ich odejścia, tym mocniej zacierają się ślady, które pozostawili wśród nas. Zapominamy o ich zasługach i dokonaniach, zapominamy czasem, jak wiele uczynili dla nas, dla społeczności, którą ukochali i której się bezgranicznie poświęcili.

„W dniu 15 sierpnia, czyli za 10 dni, minie 5. rocznica śmierci Tadeusza Miki. Moje dzisiejsze oświadczenie ma być próbą spojrzenia na sylwetkę tego wieloletniego działacza samorządowego, dla którego działalność społeczna i społecznikowska stanowiły prawdziwą pasję, wyzwanie i cel życia. Życia, które okazało się zbyt krótkie, aby zrealizować wszystkie nakreślone idee i pomysły.

Tadeusz Mika urodził się 10 lipca 1953 r. w Lipinkach, w charakterystycznej dla naszej wsi rodzinie: raczej biednej, ojciec pracujący w pobliskiej kopalni ropy naftowej, niewielki kawałek ziemi. Tadeusz ukończył szkołę zawodową w Gorlicach i zdobył zawód ślusarza-spawacza. Przez następnych kilka lat pracował jako robotnik, ale jednocześnie zdecydował się kontynuować naukę w szkole średniej. Maturę zdał za namową swojej przyszłej żony Bronisławy, którą poślubił w roku 1978. W tym roku rozpoczął się także pontyfikat Jana Pawła II, którego słowa były dla Tadeusza zawsze żywymi drogowskazami. Następna dekada upłynęła śp. Tadeuszowi na walce o zapewnienie powiększającej się rodzinie godziwych warunków życia i własnego miejsca na ziemi.

W roku 1989 przed ambitnymi, pełnymi inicjatyw ludźmi otworzyły się zupełnie nowe perspektywy. Upadek ustroju komunistycznego i nastanie wolności, o której 10 lat później będzie pisał z goryczą, bo nie spełniła wszystkich oczekiwań, pchnęły go do działalności samorządowej. Uwierzył, że aby być w pełni człowiekiem, trzeba podjąć wysiłek przekształcania rzeczywistości i budowania szczęścia ludzi, wśród których się wychował i o których nie chciał nigdy zapomnieć. W 1990 r. został radnym Rady Gminy Lipinki i członkiem zarządu. Idea samorządności i działania na rzecz lokalnej społeczności nie opuściła go aż do śmierci.

Śp. Tadeusz Mika był tym, dzięki któremu powstały zręby nowego ustroju prawnego naszej gminy. Pracował on nad szeregiem dokumentów niezbędnych dla funkcjonowania świeżej demokracji lokalnej. W latach 1994-1998 pełnił on funkcję przewodniczącego Rady Gminy Lipinki.

Działalność społecznikowską śp. Tadeusz rozpoczynał od walki o oświatę, a zwłaszcza o wybudowanie nowego budynku szkoły podstawowej. Troska o młodzież i jej wykształcenie przyświecały mu na każdym kroku. W 2002 r. pisał: ˝Ważne jest, aby ta wieś była przyjazna dla każdego jej mieszkańca, a szczególnie dla ludzi młodych, którzy zechcieliby z tą ziemią, z tą gminą dzielić swój los. Żeby tu zechcieli zamieszkać, zakładać rodziny, rozwijać się i realizować zawodowo˝. To m.in. dzięki jego determinacji i zaangażowaniu powstał w centrum Lipinek nowoczesny budynek szkolny, w którym obecnie znajduje się gimnazjum. On także w roku 1998 był pomysłodawcą nadania szkole imienia ks. Jana Patrzyka, wielkiego naszego rodaka, człowieka odznaczonego medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

Troska o oświatę szła u Tadeusza w parze z doskonaleniem własnego wykształcenia. Aby pełnić obowiązki przewodniczącego Rady Gminy Lipinki w sposób odpowiedzialny i w pełni świadomy, ukończył studia magisterskie na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Jednym z najciekawszych pomysłów Tadeusza Miki było powołanie lokalnej fundacji oświatowej przy Szkole Podstawowej im. ks. Jana Patrzyka w Lipinkach, w której pełnił funkcję przewodniczącego rady. Dokonał tego wspólnie ze Stanisławem Brzegowskim, także lipińskim radnym i działaczem społecznym. Fundacja, po blisko dwuletnich perturbacjach w sądzie rejestrowym, rozpoczęła działalność w roku 2003 i funkcjonuje do dziś, nadal dzięki społecznemu zaangażowaniu wielu ludzi.

Gdy myślę o śp. Tadeuszu, to zawsze wspominam jeszcze to, że każdy potrzebujący mógł liczyć na jego pomoc, na jego radę. Zawsze podziwiałam go za bezinteresowność i uczciwość. Wszyscy podkreślali jego skromność i chęć służenia zwykłym ludziom. Nie odmawiał pomocy w sytuacjach problemowych, szczególnie gdy chodziło o rozwiązywanie sporów prawnych. Pracował w inspekcji pracy i pomagał wielu pracownikom. Idź do Tadka, Tadek ci pomoże – takie opinie o zmarłym krążyły za jego życia. Przez 12 lat pracy w samorządzie zmiany w Lipinkach zachodziły (Dzwonek) z jego aktywnym udziałem, choć nigdy się z tym nie afiszował. Telefonizacja i gazyfikacja wsi, poprawa stanu dróg lokalnych, nowe budynki gminne i inne inwestycje, w tych pracach brał czynny udział, o czym nie zawsze dziś się pamięta.

Bardzo dużo zawdzięczam śp. Tadeuszowi Mice, zawsze pozostanie on w mojej pamięci. To oświadczenie dedykuję jego pamięci. Dziękuję.”